De aankomst (dinsdag 4 oktober)

Life is too big to walk it alone.

Wat waren de zenuwen gisteren groot: wel tien keer is de rits van die valies open gegaan om nog beter voorbereid te zijn. Tussendoor bracht de film 'The Way' (een echte aanrader! - ook voor niet-Camino-gangers) wat rust.

Na een korte slaap werd de start van ons avontuur een lange weg: klaarwakker op de bus naar Zaventem, een vreemde kriebel in de buik bij het zien van de gerepareerde inkomhal (maar dat is weer een heel ander verhaal...), mooi op tijd door alle beveiliging en dan natuurlijk een mooi stuk van de reis missen door in slaap te vallen op het vliegtuig. Maar al bij al toch kunnen genieten van de desolate tocht door de mist en de wolken waardoor we ons boven het noordpoolijs waanden.

De vleugel van het vliegtuig bracht ons wijze raad en een glimlach.

De eerste hobbels op onze weg zijn reeds gepasseerd, letterlijk en figuurlijk. De mooie wandeling en de eerste vrijgevig uitgedeelde stempels in Sarria deden ons die al vergeten en vervangen door de eerste mooie herinneringen (de beheerder van de sacristie haalde zijn sleutel minstens evenveel boven als ik de rits van mijn valies). En daarbij mogen we de luxueuze maaltijd in hotel Roma zeker niet vergeten.

We kunnen het nog maar half geloven, maar morgen beginnen we er echt aan! Wat zal de weg ons brengen?

Ik zal met jou vertrekken

naar landen die ik met jou nog nooit heb gezien

Andrea Bocelli 'Con Te Partiro'



PS: reacties zijn steeds welkom!